این دفتر شعر با عنوان «نرگس شیراز» تقدیمی و گرامیداشت سوزناکی به روح گرامیِ خواهر عزیزش، سیمین صابری است که با ۹ زن بهائی دیگر در ۲۴ سالگی به طور غم‌انگیزی در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ در میدان چوگان شیراز به سرنوشت نابهنگام خود دچار شدند و خلأ عمیقی در قلب کسانی که آنان را می‌شناختند بر جای گذاشتند. اشعار رهبر صابری که این صفحات را پرکرده، آوندی را شکل داده که حامل عواطف و احساسات بسیاری از بهائیان ایرانی شیرازی است. در دل هر شعر، پژواک وقایع پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ طنین‌انداز است و پرتره‌ای از پایداری و استواری جامعه‌ای را ترسیم می‌کند که در زمان‌های پرفرازونشیب می‌گذرد. «نرگس شیراز» مجموعه‌ای از ابیات و ملیله‌ای از تجربیات عمیق بشری است که اندوه، شجاعت و جستجوی امید در میان تاریکی را در بر می‌گیرد. وقایع‌نگاری می‌شود از خاطرات گرامی، روح ناگسستنی و میراث ماندگار کسانی که از این دنیا رفته‌اند و اثری پاک‌نشدنی در قلب عزیزانشان و صفحات این کتاب به‌جای می‌گذارد.
